Door: Mirte Liebregts
Toen enkele weken geleden bekend werd gemaakt dat Soldaat
van Oranje de Musical tot en met september 2018 te zien zal zijn, was dat
nieuws niet geheel onverwacht: sinds de première in oktober 2010 zijn de
speeldata namelijk al meer dan 25 (!) keer verlengd. Het continu verlengen van
de productie voor een bepaalde periode moet ervoor zorgen dat toeschouwers op
de korte termijn het spektakel willen zien, terwijl het organisatorisch ook
voordelen biedt. Niet iedereen is overigens blij met deze aanpak en het heeft
geleid tot vele
sarcastische reacties, ook op de landelijke televisie.
In de afgelopen 7,5 jaar trok Soldaat van Oranje al meer
dan 2,5 miljoen bezoekers. Verder mag de show zich al een hele tijd de langstlopende musical van
Nederland noemen, vanaf het moment dat de voorstelling in 2013 het
stokje van de Phantom of the Opera (1991-1996) overnam. Begin februari is de vijftiende
cast aangetreden en al bijna 20 acteurs hebben de hoofdrol van Erik Hazelhoff
Roelfzema op zich genomen. Inmiddels loopt de geschatte winst van de musical op
in de vele miljoenen. De ‘Hamilton’
van Nederland bleef dan ook niet lang onopgemerkt in het buitenland en er
zijn al meerdere jaren speculaties dat “Soldier of Orange” in London zou gaan spelen.
Ik heb grote bewondering voor het succes van de
Nederlandse musical en niet alleen vanwege de indrukwekkende cijfers. Het moet
namelijk niet vergeten worden dat Soldaat van Oranje oorspronkelijk een zeer
riskante investering was. Het ging om een nieuwe, Nederlandse, musical met een
patriottistisch thema. Het spektakel zou plaatsvinden in een afgelegen hangar op
een voormalig legervliegveld, waardoor het publiek een extra drempel over zou
moeten om er naartoe te gaan. De dure SceneAround techniek, waarbij het publiek
op een draaiende tribune zit en het decor in een cirkel van 360° eromheen gebouwd is,
was nog nooit eerder toegepast. Daarbij werd het innovatieve project uitgevoerd
door vele mensen met weinig ervaring in de musicalwereld.
Het slagen van het project was in het begin niet
vanzelfsprekend. Toch was het investeringsbedrijf Amerborgh bereid om €300.000 te
verstrekken om de musical te ontwikkelen en vervolgens nog eens €9.500.000 voor
de daadwerkelijke productie. Alex Mulder, de oprichter van het
investeringsbedrijf, heeft
toegegeven dat hij destijds rekening had gehouden met een
fiasco.
Dat niemand in het begin had durven hopen dat de musical tot
zo’n hit zou uitgroeien, blijkt ook uit het gegeven dat het overgrote deel van
het materiaal gehuurd wordt – achteraf gezien pakt dit in financieel opzicht bij
lange na niet voordeliger uit. Een bijkomend gevolg van dat onverwachte succes
is dat door de jaren heen iedere nieuwe mijlpaal uitgebreid gevierd is, te
beginnen het 1-jarig bestaan. Toen bleek dat het tweede jaar ook elke avond
uitverkocht was, werd bij het 2-jarig jubileum ook feestelijk stilgestaan. En bij
het 3e, en het 4e, en het 5e…
En dan te bedenken dat het project misschien wel nooit
gerealiseerd zou zijn zonder de risicovolle miljoeneninvestering van Amerborgh.
Zou de Phantom dan nog steeds bovenaan de lijst van meest succesvolle musical
in Nederland prijken? Ondanks de kritiek uit sommige hoeken dat Soldaat van
Oranje zijn beste tijd wel gehad heeft, zijn we voorlopig nog niet van de show
af. De producent Fred Boot heeft immers al eerder aangegeven geen noodzaak te zien om de voorstelling te
stoppen zolang deze kostendekkend is. Aangezien de winst momenteel nog wordt
geschat in miljoenen, lijkt mij dat de huidige verlenging tot september 2018 nog zeker
niet de laatste zal zijn. Op naar het 10-jarig jubileum dan maar?
Culture Weekly 